Woningbouw

Woningnood, hoe anders dan door het bouwen van huizen kun je dat oplossen? Al sinds dat de woningnood (1960) ernstige vormen begon aan te nemen zijn er plannen, maar concreet is er nooit iets geworden, mislukte projecten zoals de Amsterdamse Bijlmer ten spijt.

De huidige verantwoordelijk Minister (demissionair 20224, Hugo de Jonge) wil 100.000 huizen per jaar bouwen, hij is de enige die daarin gelooft, iedereen weet dat hij knollen voor citroenen verkoopt.

Door immigratie, de wens om groter te gaan wonen, sloop en een snel aantrekkende economie, wat arbeidsmigranten naar ons land aantrok, nam de woningnood toe.

Het horizontaal splitsen van panden en de schaarste aan woningen dreef de prijs van de bestaande woningvoorraad op. Veel mensen verdienen teveel voor een sociale huurwoning en te weining voor een vrije-sector huurwoning of hypotheek. Het SRP stelt voor woontorens de bouwen voor zowel ouderen, jongeren, als de grote groep middenklassers. Zorg voor voldoende aanbod van werk, cultuur en infrastructuur zodat iedereen prettig met elkaar kan wonen én leven.

Gebruik landbouwgrond om op te bouwen, maar zorg wel voor gebieds-ontsluiting zodat er geen slaapsteden ontstaan. Leefbaarheid en 'samen' leven is essentieel voor een 'echt' gelukkige samenleving.

Omdat we anno 2024 meer dan ooit te maken hebben met milieumaatregelen moeten we een maximum stellen aan het aantal vierkante meters dat iemand mag bewonen. Meer mag wel, maar dan betaal je een bewoonbelasting. Zo blijft er meer ruimte (letterlijk en figuurlijk) over voor anderen, immers, niet alles gaat naar té grote (en dus té dure) huizen.

Het samenwonen blijft thans beperkt tot twee mensen die besluiten in één huis te gaan wonen, maar waarom zijn er geen andere vormen van 'voordeurdelen'? Kantoren, winkels, scholen en nieuw te bouwen panden kunnen zo ingericht worden dat er meer mensen per vierkante meter kunnen wonen dan nu.
In vergelijking met andere landen hebben we minder vierkante meters ruimte ten opzichte van natuur en infrastructuur, maar wel een van de hoogste bezettingen per woning. Gemiddeld 65 meter, in Duitsland slechts 45.

Waarom er niet massaal gebouwd is komt door de enorm lange tijd die er nodig is om een project op te starten. Procedures, vergunningen en weerstand van buurtbewoners omdat men eindeloos in beroep kan gaan tegen een beslissing maken van Nederland een stroperig land.
Schaf de regels af!

Optoppen en aanplanken, 'bad ideas'.
Er gaan stemmen op om bovenop bestaande bouw verdiepingen te bouwen, wij vinden dit het slechtste idee ooit omdat het kostbaar is om een dak dermate te verstevigen dat er een verdieping op kan. Ook zal de opbouw moeten voldoen aan tal van regels waar bezwaarmakers een beroep op zullen gaan doen.

Ook zal er veel overlast ontstaan voor de omgeving en de bewoners van het pand. De fundering en draagmuren van het pand zullen grondig geinspecteerd moeten worden.
Uitgerekend is dat het kan zorgen voor 70.000 extra woningen in tien jaar, maar daar is zoveel geld voor nodig dat je beter woontorens kan bouwen.
Ook wil men een aantal appartementen 'hangen' aan de zijkant van bestaande panden, dit noemt met 'aanplanken'. Ook een slecht idee, vanwege de bij 'optoppen' genoemde redenen. Bij aanplanken maakt men gebruik van de bestaande fundering.

Boven winkels zijn vaak woningen onbereikbaar gemaakt zodat de winkel een bredere ingang of extra etalage heeft. Landelijk zou het om zo'n 60.000 woningen gaan. Verplicht eigenaren deze woningen weer geschikt te maken voor bewoning.

Waarom dit platform?

Het SRP (sociaal-realistisch-platform) startte als een Internetbeweging, het is partij-onafhankelijk en wijst begrippen als 'links', 'rechts' en 'het politieke midden' af.

De politiek in Nederland kenmerkt sinds de Tweede Wereldoorlog in drie stromingen, te weten:

1. De Christen-Democratie
2. De Sociaal-Democratie
3. Het Liberalisme

De PvdA, het CDA en de VVD verdelen sinds 1948 de politieke posten, als het ze uitkomt mogen kleinere partijen aanschuiven. Deze 'verdeel en heers' politiek leverde de burger de laatste decennia geen echte vernieuwingen op, wel crises.

Het sociaal-realisme richt zich op de burger, wat is werkelijk in zijn of haar belang?
Bij grote vraagstukken zal de burger om een dwingend advies moeten worden gevraagd middels een referendum waarbij de opkomst én de meerderheid minimaal 50% dienen te zijn.

Het sociaal-realisme heeft geen enkele binding met een bestaande politieke stroming.
Totdat deze website begon te publiceren over sociaal-realisme in de politiek was hier niets over te vinden.

Laat uw stem écht spreken en neem niet langer genoegen met enkele seconden democratie eens in de vier jaar.