Drugsbeleid

In de opiumwet wordt geregeld hoe we met drugs omgaan, dat betreft zowel de hardrugs als de softdrugs. Er wordt tussen twee dus onderscheidt gemaakt.
Het gekke is alleen, ten aanzien van veel aspecten rondom drugs wordt er totaal geen nderscheidt gemaakt en dat wil het SRP veranderen.

Het is verboden drugs in of uit te voeren, te maken of bij je te hebben. Onder het verbod valt ook het telen, bereiden, bewerken, verwerken, verkopen, af te leveren, te verstrekken of te vervoeren.

Erg dubbelop en in de praktijk onuitvoerbaar. Maakt daar het volgende wetsartikel van. Het is verboden zonder toestemming van de Nederlandse Staat drugs in of uit te voeren, te produceren of bij je te hebben.

Simpeler kan haast niet! Momenteel mag je softdrugs verkopen via coffeeshops, harddrugs zijn verboden. Door dit onderscheid zijn de markten van softdrugs en harddrugs gescheiden. Gebruikers van harddugs komen vaak in aanraking met het criminele circuit. Dit acht de overheid onwenselijk, maar over regulering van, bijvoorbeeld, cocaïne valt met de overheid niet te praten terwijl 3% van de Nederlandse bevoling wel eens ecstasy, cocaïne en amfetamine gebruikt.
Cannabis (een jointje) wordt door 5% van de bevolking regelmatig gebruikt. Wij denken dat dat percentage veel hoger ligt.

Is alcohol schadelijker dan cannabis, ecstasy, cocaïne en amfetamine?

In feite is stress ook schadelijk voor de gezondheid dus stel dat het nuttigen van een drankje of drugs je rustiger maakt kun je stellen dat het een niet schadelijker is dan het ander. Toch denken wij daa anders over. Gokken, roken en alcohol kunnen een verlaving met zich meebrengen die mensen in het ongeluk stort, dus waarom niet iedere verlaving reguleren?
De overheid verdient aan alle verslavingen, maar neemt niet de bijbehorende verantwoordelijkheid. Wij zijn van mening dat geldelijk gewin niets past bij menselijk leed of letsel.

In Barçelona mogen coffeeshophouders zelf telen, er vindt een zeer strenge controle plaats zodat de criminaliteit buiten de deur kan worden gehouden. Hetzelfde zou met ecstasy, cocaïne en amfetamine moeten gebeuren. Dat een bekende oud-bokser over de hele wereld coffeeshops opent met veel tromgeroffel is een vorm van marketing terwijl de overheid dat nu juist verboden heeft.
In de wet staat namelijk:
Elke openbaarmaking, welke er kennelijk op is gericht de verkoop, aflevering of verstrekking van een middel als bedoeld in de opiumwet is verboden.

Het heeft er veel schijn van dat de overheid via accijnzen op alcohol en tabak, kansspelbelasting en belasting op drugs wel graag de lusten incasseert, maar niet de lasten wil dragen.
Het gebruik van drugs ligt in Nederland boven het Europese gemiddelde dus verdient de Staat ook substantieel aan drugs en vinden wij dat er meer regulering plaats moet vinden zodat de schadelijke gevolgen ook telkens kenbaar worden gemaakt aan gebruikers, dat gebeurt nu veel te weinig.

Drugspreventie

Door middel van drugspreventie kun je trachten te voorkomen dat mensen schade oplopen als ze drugs gaan gebruiken. De Jellinek kliniek is expert op het gebied van verslaving en de verslavingszorg. Zij stellen dat de beschikbaarheid van drugs moet worden beperkt.
Wij denken dat het daarvoor te laat is. Voorlichting en het vroegtijdig signaleren van problemen achten wij, naast regulering, net zo belangrijk.

Naast eerdergenoemde verslavingen zijn er ook veel mensen verslaafd aan medicijnen, paddenstoelen. Ook dat moet meer aandacht krijgen omdat wij willen voorkomen dat het gebruik van het een de opstap wordt naar het ander.

Waarom dit platform?

Het SRP (sociaal-realistisch-platform) startte als een Internetbeweging, het is partij-onafhankelijk en wijst begrippen als 'links', 'rechts' en 'het politieke midden' af.

De politiek in Nederland kenmerkt sinds de Tweede Wereldoorlog in drie stromingen, te weten:

1. De Christen-Democratie
2. De Sociaal-Democratie
3. Het Liberalisme

De PvdA, het CDA en de VVD verdelen sinds 1948 de politieke posten, als het ze uitkomt mogen kleinere partijen aanschuiven. Deze 'verdeel en heers' politiek leverde de burger de laatste decennia geen echte vernieuwingen op, wel crises.

Het sociaal-realisme richt zich op de burger, wat is werkelijk in zijn of haar belang?
Bij grote vraagstukken zal de burger om een dwingend advies moeten worden gevraagd middels een referendum waarbij de opkomst én de meerderheid minimaal 50% dienen te zijn.

Het sociaal-realisme heeft geen enkele binding met een bestaande politieke stroming.
Totdat deze website begon te publiceren over sociaal-realisme in de politiek was hier niets over te vinden.

Laat uw stem écht spreken en neem niet langer genoegen met enkele seconden democratie eens in de vier jaar.