Ambtenarenapparaat

Nederland telt net iets minder dan een miljoen ambtenaren, sommige bronnen zeggen iets anders, namelijk 12% is ambtenaar, best opmerkelijk dat er geen eenduidigheid omtrent de omvang van de ambtenarij is.
Een ambtenaar kan een werknemer van de Belastingdienst zijn, maar ook de politie-agent is een ambtenaar, net als onderwijzers, officieren in het leger, de gemeente-secretaris en de badmeester.

Natuurlijk zijn er privé-instellingen waar hetzelfde type werknemers géén ambtenaren zijn. Ook zijn er veel functies die vervuld worden door zelfstandigen, maar die volledig werkzaam zijn voor een of meerdere overheden. Kort gezegd, het is een bende, het zou klip en klaar moeten zijn wie ambtenaar is en wie niet. Ook zouden bepaalde functies voorbehouden moeten zijn aan werknemers die vast in dienst zijn van een overheid.

Jaarlijks wordt er enorm veel geld uitgegeven aan externe adviseurs.

Er zijn landen met meer ambtenaren per hoofd van de bevolking dan in Nederland, maar zelden gaat een vergelijk goed op, zo telt Noorwegen veel ambtenaren, maar ook een stabiel aantal werklozen, zo'n 3% van de beroepsbevolking. In Nederland is het percentage werklozen hetzelfde als in Noorwegen, maar dat is maar hoe je telt.

Arbeidsongeschikten en mensen die bewust thuis blijven en geen uitkering hebben worden in Nederland niet meegeteld terwijl dat wel de 'stille' werklozen worden genoemd, mensen die vaak wel willen werken.

Ongeveer 1,1 miljoen mensen in Nederland zouden willen werken of staan geregistreerd als werkzoekende.

Per 1000 inwoners heeft Noorwegen 159 ambtenaren, zeg maar 16% van de bevolking, maar het land heeft dan ook veel reserves, het heeft nooit een te grote broek aangetrokken, ondanks de enorme inkomsten uit Noordzee-olie. Dat percentage ligt in Oost-Europese landen rond de 1%, in Nederland op zo'n 6%, namelijk 1.000.000 ambtenaren voor 17.000.000 inwoners, nagenoeg gelijk aan het gemiddelde voor Europa.

Een ambtenaar is bezig met het uitvoeren van wat een andere ambtenaar heeft bedacht of houdt toezicht op de naleving van wat een collega heeft bedacht. Nadat Mark Rutte aan was getreden als premier kwam er van zijn belofte 'minder ambtenaren, minder regels', niets terecht, er zijn alleen maar meer wetten en regeltjes bijgekomen terwijl de service aan het publiek minder is geworden.

Deze regelzucht moet dan ook weer worden gecontroleerd en dat kost bakken met geld.

De Regering krijgt jaarlijks 350 miljard Euro binnen en geeft 400 miljard uit, dus iedere Nederlander bouwt inmiddels een schuld van 3.000 Euro per jaar op, ja ja, uw pasgeboren baby komt ter wereld en heeft gelijk een fikse schuld aan de overheid. Veel van dat geld is voor de ambtenarij, de regelzucht, want natuurlijk hebben we veel ambtenaren nodig, maar we kunnen best wel toe met minder regeltjes en tja, een overtollige ambtenaar bestaat niet want die heeft allang een taak gekregen om alles weer net even iets moeilijker te maken en 'moeilijker' betekent duurder.

In Amsterdam werkt er 1 ambtenaar op iedere 20 inwoners, wij van het SRP durven dat vrij veel te noemen. In Maastricht zijn dat er 13, in Amersfoort 6. Je kunt dus niet zomaar overal het aantal ambtenaren verminderen, maar landelijk tien procent gemiddeld minder is een mooi streven, dat scheelt de schatkist miljarden en de burger veel ergernis aan onnodige wet- en regelgeving.

Wij denken dat niemand er iets van merkt als er ineens wat minder ambtenaren zijn, dus voer een maximum percentage van de plaatselijke bevolking in.

Waarom dit platform?

Het SRP (sociaal-realistisch-platform) startte als een Internetbeweging, het is partij-onafhankelijk en wijst begrippen als 'links', 'rechts' en 'het politieke midden' af.

De politiek in Nederland kenmerkt sinds de Tweede Wereldoorlog in drie stromingen, te weten:

1. De Christen-Democratie
2. De Sociaal-Democratie
3. Het Liberalisme

De PvdA, het CDA en de VVD verdelen sinds 1948 de politieke posten, als het ze uitkomt mogen kleinere partijen aanschuiven. Deze 'verdeel en heers' politiek leverde de burger de laatste decennia geen echte vernieuwingen op, wel crises.

Het sociaal-realisme richt zich op de burger, wat is werkelijk in zijn of haar belang?
Bij grote vraagstukken zal de burger om een dwingend advies moeten worden gevraagd middels een referendum waarbij de opkomst én de meerderheid minimaal 50% dienen te zijn.

Het sociaal-realisme heeft geen enkele binding met een bestaande politieke stroming.
Totdat deze website begon te publiceren over sociaal-realisme in de politiek was hier niets over te vinden.

Laat uw stem écht spreken en neem niet langer genoegen met enkele seconden democratie eens in de vier jaar.