Inspraak

Eens in de vier jaar is het democratie-feest in Nederland, zo rond de tien seconden heeft de kiezer dan de macht in handen en maakt een rondje rood. Vervolgens gaan de 'winnaars' om de tafel zitten en stellen een Regering samen die een regeerakkoord gaan uitvoeren waarin punten staan die u vóór de verkiezingen niet zijn verteld.

Kabinet Rutte-III viel, maar vervolgens kregen we daar Rutte-IV voor terug met exact dezelfde partijen en bijbehorend beleid. Dat is on-democratisch want stel dat u trambestuurder bent en er een zooitje van maakt en ontslagen wordt, dan zit u de volgende maand echt niet meer op de tram.

Politici hebben een bord voor hun kop, schaamteloos wordt er gelogen, zonder consequenties.

Is een eerlijker systeem denkbaar? Ja! Want zeg nou zelf, het huidige systeem is corrupt, u weet pas nå de verkiezingen met welke maatregelen u te maken krijgt. Tijdens hun regeerperiode hebben bewindslieden niets te vrezen want zij leunen op een meerderheid in de Tweede Kamer, de oppositie is kansloos.
Het wonderlijke is dat sommige oppositiepartijen vaak meestemmen met de Regering in ruil voor toezeggingen. Deze 'koehandel' komt door de Eerste Kamer (ook wel de Senaat), een orgaan dat bestaat uit 75 slechtbetaalde hobbyisten die wetten tegen kunnen houden terwijl ze daar helemaal niet voor zijn benoemd.
De Eerste Kamer hoort slechts een wet te toetsen aan geldende procedures, maar inmiddels is de Eerste Kamer almachtig en houdt de Regering bij het maken van beleid rekening met de partijen in de Eerste Kamer.

Bij de Provinciale Verkiezingen in 2023 werd de BBB de grootste partij, maar door wat trucjes kon de VVD met D'66 twee restzetels in de wacht slepen, BBB was iets té netjes en deed hier niet aan mee, gevolg was dat de VVD met PvdA en GroenLinks nu een meerderheid heeft in de Eerste Kamer.
Dit doet geen recht aan de signalen uit de samenleving.

De Eerste Kamer bestaat uit lobbyisten die nauwelijks salaris krijgen voor dat ene dagje in de week dat ze de Eerste Kamer zouden moeten dienen, in werkelijkheid dienen zij de grote bedrijven waar zij op de loonlijst staan. De Eerste Kamer wordt misbruikt om de wil van grote bedrijven via de door hen betaalde leden door te drukken.

De Eerste Kamer kan wat het SRP betreft worden afgeschaft, zeker als de Tweede Kamer bestaat uit een ploeg die het geluk van de burger hoog in het vaandel heeft staan en niet de belangen van de elite.

Een gekozen Minister-president heeft alleen nut als je hem als uithangbord van de Regeringsploeg gebruikt, dus zonder portefeuille. En laten we eerlijk zijn, Mark Rutte is een handige jongen die een man zonder benen nog een fiets kan verkopen, maar enige gedegen opleiding, kennis of visie ontbeert hij.

Kortom, Mark Rutte is prima als kapitein, maar laat het sturen alsjeblieft aan professionals over. Breidt de Tweede Kamer uit van 150 naar 300 leden zodat er meer kwaliteit kan instromen. Nu behandelen sommige kamerleden te vaak meerdere dossiers waardoor er te weinig focus is.
Zorg voor duo's voor iedere huidige plek, dan heb je ook als kleine fractie meer slagkracht in de Tweede Kamer. Maar voer ook gelijktijdig een kiesdrempel in waarbij iedere partij minstens 3% van de uitbegrachte stemmen moet halen. Is een stem niet uitgebracht, ongeldig of blance dan telt die nergens voor mij.
Het trucje met restzetels via lijstverbindingen moet ook afgelopen zijn want het zijn altijd de grote partijen die daar baat bij hebben. Reststemmen vervallen, gewoon verdelen op basis van binnengehaalde stemmen. Zo moeilijk is dat niet.

Een gekozen burgemeester is niet onze wens, want dan krijg je een of andere pipo die populair doet, maar totaal geen verstand van zaken of binding heeft met alle bewoners van een dorp of stad. Goed voorbeeld was Boris Johnson in Londen, de man was niet serieus en had te weinig bagage, maar werd toch burgemeester door zijn humor, gelieg en gedraai.
Het moet dus een man of vrouw met verstand van zaken zijn, en niet een uit de baantjes-malle-molen.

Mogelijke coalities en regeer-akkoorden zouden vóór de verkiezingen kenbaar moeten worden gemaakt zodat we niet massaal op een poppetje stemmen, maar op een programma dat de kiezer bij zichzelf vindt passen.
En wij, van het SRP, zijn voorstander van een volksraadpleding als een onderwerp teveel weerstanden oproept. Iedereen moet een referendum aan kunnen vragen als hij of zij 100.000 medestanders heeft.

Het burgerinitiatief schiet zijn doel voorbij omdat de betrokken Minister geen uitvoering hoeft te geven aan het voorstel. Net als bij een motie om een bestaande wet te veranderen kan de betrokken Minister het 'advies' naast zich neerleggen.
Je hebt nu 40.000 handtekeningen nodig om een onderwerp op de agenda van de Tweede Kamer te plaatsen. Totaal nutteloos, verhoog het benodigde aantal handtekeningen en schakel gelijk door naar een referendum.

Waarom dit platform?

Het SRP (sociaal-realistisch-platform) startte als een Internetbeweging, het is partij-onafhankelijk en wijst begrippen als 'links', 'rechts' en 'het politieke midden' af.

De politiek in Nederland kenmerkt sinds de Tweede Wereldoorlog in drie stromingen, te weten:

1. De Christen-Democratie
2. De Sociaal-Democratie
3. Het Liberalisme

De PvdA, het CDA en de VVD verdelen sinds 1948 de politieke posten, als het ze uitkomt mogen kleinere partijen aanschuiven. Deze 'verdeel en heers' politiek leverde de burger de laatste decennia geen echte vernieuwingen op, wel crises.

Het sociaal-realisme richt zich op de burger, wat is werkelijk in zijn of haar belang?
Bij grote vraagstukken zal de burger om een dwingend advies moeten worden gevraagd middels een referendum waarbij de opkomst én de meerderheid minimaal 50% dienen te zijn.

Het sociaal-realisme heeft geen enkele binding met een bestaande politieke stroming.
Totdat deze website begon te publiceren over sociaal-realisme in de politiek was hier niets over te vinden.

Laat uw stem écht spreken en neem niet langer genoegen met enkele seconden democratie eens in de vier jaar.